Monika&Przemek

"Miłość dodaje otuchy jak promień słońca po deszczu."
William Szekspir

---

Mówiłam już, że fotografia ślubna to nie lada wyzwanie? 
za każdym razem uczę się nowych rzeczy..
czego nauczył mnie ten ślub?
że zawsze jest gdzieś światło, może być nawet to bijące od księżyca. 
Jednak te bijące od ludzi wciąż jest najsilniejsze. 

W żaden reportaż nie włożyłam tyle pracy co w ten, nie ujmując pozostałym. 
Chodzi o wkład w postprodukcję, układanie odpowiedniej historii tego dnia. Długo szukałam pomysłu, kolorystyki, balansu bieli z czernią, odpowiedniej zieleni... czegoś uniwersalnego co połączy obraz zalanego słońcem ogrodu gdzie odbyła się ceremonia z ciemną salą pełną migających światełek mamiących wzrok oraz jeziora zakraplanego deszczem wraz z słońcem wychylającym się za kobaltowych chmur. 
uff..
ale tak właśnie było.
Mimo, że brzmi to poetycko to z poezją ma to mało wspólnego. 
Można powiedzieć, że była to walka
krwawe starcie światła i cieni, tropienie klimatu..
po co?
a po to.. aby wycisnąć choć krztę wzruszenia albo chociaż chwilę zastanowienia.. obrócić klepsydrę czasu gdzie wszystko powróci, i będzie wracać za każdym razem.
a zdjęcia będą łączyć się w w spójną całość, dopełniać się
jak tych dwoje.

dzięki, fajnie było być z Wami tego dnia. :)


  

---