Basia&Seba

Szczerość, naturalność, serdeczność..
prawdziwa Polska wieś, prawdziwa niezwykła para, prawdziwy ten dzień.. z metaforą pestki/miłości w kościele pachnącym lasem. Prawdziwa wręcz żywa.. namacalnie sprzyjająca pląsom muzyka (HulaGula).

Gdy Basia z Sebą po długich poszukiwaniach fotografa trafili na mnie.. poczułam się niezwykle wyróżniona z tego tytułu. Z powodów dwóch.. poznaliśmy się na Targach Ślubnych gdzie wielu wspaniałych kolegów po fachu prezentowało wysoki poziom,  po drugie już tego samego dnia dostałam od nich wiadomość cytując:
​ 
"Cześć Widzieliśmy się dzisiaj na targach, zrobiła na nas pani b. duże wrażenie. (...)"

Dziwne to takie, ale schlebia mi to jakoś. Nie mogę do dziś dzień.. oprzeć się wrażeniu co tak wpłynęło na ich wybór... Ja czy moja fotografia? :P Posunęłam się nawet do kroku aby chwilę podać się rozmyślaniom na tym szczeblu. A, żebym fałszywie skromna nie została odebrana to napiszę tylko tyle: mam nadzieję, że chociaż w części sprostałam Waszym wyobrażeniom. I wiedzcie, że starałam się bardzo, oddać ten dzień, Was.. ten klimat.. ten czas.
​uf.